Whocat (B) Blue Mondays - Jazz De Blauwe Kater Leuven (26-03-2018) reporter & photo credits: Freddie info club: De Blauwe Kater info band: whocat booking: Quiet Crowd Bookings (Koen Stynen) mail © Rootsville 2018

Het is dan zover! Eindelijk het eerste 'Blue Mondays' concert op de nieuwe locatie van 'De Blauwe Kater'. Diegene die de spits mogen afbijten is de Brusselse formatie 'Whocat'. Ze waren al eens te gast op de oude locatie maar voor mij is het dan weer een primeur. Frontvrouw Sara Moonen (vocals & guitar) heb ik solo al eens kunnen beleven en dat was toen ook al dik in orde. De rest van de band bestaat uit Joris Lindemans (contrabas), Benoit Minon (guitar) en Davy Palumbo (drums). Ze brengen een mix van 'pop' en 'hip hop' in een jazzy jasje gestoken en dit is dan ook de reden waarom ze eerder in de jazz scène zijn terug te vinden en zo staat de deur wagenwijd open voor de talrijke youngsters hier aanwezig...Who....'a cat' bij de kater zetten, als dat maar goed komt.

Hun debuut CD is reeds ingeblikt en dus wordt het nog zoeken naar een geschikt label alvorens er een weldoordachte aanval komt op onze muziekscène. Opmerkelijk is dat deze kroeg nu van oppervlakte een veelvoud kent en ook nu is het weerom volle bak. De weg naar de 'vismét' is dus met alle gemak gevonden en zo heeft deze 'Blauwe Kater' zijn plaats weer meer dan ingenomen hier in Leuven.

Dat Sara Moonen ook met 'hip hop' is vertrouwd kan je duidelijk horen bij hun opener 'Sweettooth'. Doordat Sara ook verantwoordelijk is voor het schrijven van de nummers van deze 'Whocat' is er weer een uitstekend songwriter ontdekt en dat schept dan weer perspectieven voor onze muzikale toekomst. Met het volgende 'Haze' steken ze er zelfs een beetje fusion in en is de volle kater al van meet af aan mee met hun visie van mix van pop en jazz en is zo weer een beloftevolle sound geboren hier in dat kleine landje.

'All Good' is niet dat bluesje van Robert Zimmerman maar een knap staaltje van het kunnen van deze 'Whocat'. Een nummer waar er een dosis Latin in is verwerkt en meteen klaar om met deze 'jazzy song' onze charts te bestoken met als uiteindelijke balans 'whow...cat'. Enigszins laid-back en toch met volle overgave weet deze charismatische zangers de nummers ongedwongen tot je te laten doordringen en zelfs al is het soms gewoonweg poppy toch blijft het genieten. Vol lof ook over de rest van deze bezetting die een perfecte aanvulling zijn en deze 'Whocat' tot een volledig muzikaal geheel maken.

Met nummers als 'Lady', 'One of a Kind' en 'Bournonville' kijken we uiteraard met volle verwachting uit naar de komst van hun full CD...'cause it's all good!!!